یك باور قدیمی میان مردم وجود دارد كه هرچه چشم انداز مقابل انسان بزرگ تر و وسیع تر باشد، انسان می تواند افق های بیشتر و بهتری را برای خود متصور شود و هر چه این چشم انداز محدودتر و كوچك تر باشد، امكان مانور و پیش بینی افق های دیگر برای مخاطب سخت و دشوار می شود. برخی كارشناسان با الهام از این باور این فرضیه را مطرح می كنند كه متناسب بودن میز كار با حجم كار و نیاز  كاربر، درست مانند همان چشم اندازی است كه می تواند آینده و كار ما را دستخوش تغییرات خوب و بد قرار دهد. این گروه بر این باورند كه انتخاب میز برای اتاق كار باید متناسب با حجم كار فرد و فضای او باشد. كوچك بودن بیش از اندازه میز اتاق كار موجب می شود فرد  احساس جاه طلبی و كشف دنیاها و افق های وسیع تر و خاصیت ریسك پذیری را در حوزه كاری خود كمتر تجربه كند و از طرفی داشتن میزی بیش از اندازه بزرگ نیز ممكن است حس ناتوانی فرد در پیشبرد اهداف و برنامه هایش را به طور ناخود آگاه به او القا كند. توصیه ما به شما این است كه این باور را جدی بگیرید و به آن عمل كنید.